۱۳۹۰ خرداد ۲۹, یکشنبه

اتحاد، اپوزیسیون و رهبری

با درود به تمام جانباختگان راه آزادی ، در طول تاریخ مبارزات مردم ایران برای کسب آزادی و دموکراسی نقش رهبری بسیار بارز و ویژه بوده است و این موضوع در فرهنگ سیاسی مردم ایران زمین نهادینه گردیده که همواره باید برای پیشبرد خواسته های خود بدنبال یک رهبری کاریزماتیک باشد .

اما در وقایع پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 وتقلب حاکمیت اسلامی و سرقت آرای مردم ، ملت ایران بایک خیزش استثنائی و بدون برنامه اولیه به خیابانها آمدند و با طرح شعار رای من کجاست ؟ حکومت را به چالش کشیدند و حاکمیت نیز با تصوراینکه می تواند مردم را با سیاست النصروبالرعب یعنی اعمال شکنجه و زندانی کردن فعالین سیاسی و اعدام آنان و کشتن مردم در خیابانها ، آنها را از طرح خواسته های به حق خود منصرف نماید به نتیجه مطلوب خواهد رسید.

در همان ابتدای راه در بین تمام اقشار جامعه این سئوال مهم مطرح بود که برای ادامه مبارزه و طرح سیستماتیک خواسته ها چه کسی یا گروهی می تواند رهبری این حرکت اعتراضی را بعهده بگیرد زیرا که هرچه حضور مردم در راهپیمای ها پررنگ تر می شد حکومت نیز خشن تر برخورد می نمود وازسوی دیگر هیچ راهکاری برای ادامه مبارزه از سوی نمادهای جنبش ارائه نمی گردید به جز اینکه این جنبش مسالمت آمیز است و یا همچنین به صدور بیانیه و محکوم کردن کشتار مردم قناعت می شد ، و طرح جامع و فراگیر برای برخورد جدی و مناسب با حاکمیت وجود نداشت ، البته نباید از انصاف هم دورشد ! بدیهی است آنها اگر قصد خود را برای صدور اعلامیه مبنی بر باقی ماندن مردم در خیابان و ادامه حضورشان تا احقاق خواسته هایشان را اعلام می کردند شاید زودتر در حبس خانگی قرار می گرفتند و یا امروز زنده نبودن و از سوی دیگرنیز یک نکته بسیار مهم وجود داشت و آن اینکه آنها خود از افراد موسس این جمهوری بوده اند و لذا هرگز نمی خواستند نا بودی آن را شاهد باشند و در چنین شرایطی از فرصت بوجود آمده نتوانستند استفاده بهینه کنند و مردم نیز روز بروز با فشار حاکمیت و برخورهای خشن با دادن هزینه زیاد مجبور به ترک خیابانها شده و ما شاهد فراز و نشییب حضور آنان بودیم . البته ناگفته نماند که هر گاه مردم قصد و اراده می کنند که در مناسبتی ویژه و با فراخوان برخی گروه ها از جمله دانشجویان و جوانان آزاده اقدامی علیه حکومت اسلامی نمایند حاکمیت به شدت با اعزام هزاران نیروی نظامی شهرها را تبدیل به پادگان نظامی می کند .

حال سئوال اساسی در این مقطع حساس از مبارزات مردم ایران این است : آیا طرح این سخن و کلام از سوی برخی فعالین جنبش که هر فرد خود یک رهبراست برای جنبش سبز کافی و کارساز بوده و یا اینکه نیاز به رهبری و یا شورای رهبری ضروری می نماید تا مسیر حرکت مردم دراینده و حضور آنان در خیابانها و یا اعتصابات و نافرمانی مدنی را مشخص و برنامه های بعدی مبارزه را معین وهمچنین در عرصه بین المللی نیز پیگیر مسائل اصلی جنبش اعم از نقض حقوق بشر و رایزنی با دول غربی برای عدم مماشات با این رژیم جنایت کار باشد و خواست ملت را از یک مجاری شفاف برای همگان بیان نماید .

اپوزیسیون موجود در داخل و خارج ازکشور از طیف های سیاسی مختلفی تشکیل شده است که متاسفانه هنوز به یک اتحاد حداقلی در خواستهای مشترک و ایجاد یک شورا و یا کنگره ملی نتوانسته است موفق عمل کند و قدمی اساسی و راهگشا بردارد لذا ، چنانچه امروز خواهان این هستیم که کشورمان را از بحرانهای آینده نجات دهیم باید هرچه سریعتر اپوزیسیون در راستای حل این مشکل یعنی عدم اتحاد که ریشه آن را می توان در طرح های پلید جمهوری اسلامی جستجو کرد که در طول سی و دوسال گذشته با ایجاد نفاق و سوءظن بین تمام ایرانیان آنهارا منفعل کرده است حرکت نماییم.

درهمین راستا اپوزیسیون باید به جای تلاش برای مطرح کردن مسائل اختلاف برانگیز نهضتهای ملی گذشته سعی کند با اتحاد خود روی محورهای حداقلی امروز ، آینده را پیش بینی نموده و فرصت سازی کند. فرصت های تاریخی همیشه پشت در منتظر ما نیستند. فرصت های قبلی گذشت و تمام شد باید به فکر فرصت سازی بود. چطور می توان در آینده یک فرصت تازه خلق کرد. متاسفانه اپوزیسیون تلاش می کند فرصت از دست رفته را زنده کند به جای اینکه با نگاه به آینده به ساختن فرصت تازه بیاندیشد.

لذا باید برای ایجاد اتحاد و امید دربین تمام ایرانیان از هر فکرو اندیشه و قوم و گروه اقدام عملی انجام گیرد و طرح یک نکته بسیار مهم در اینجا لازم است تاکید دوباره گردد : پاشنه آشیل این نظام همانا اتحاد بین تمام نیروهای اپوزیسیون می باشد و با تحقق آن اولین قدم در سرنگونی این رژیم برداشته خواهد شد.

محمدرضا حیدری

سخنگوی کمپین سفارت سبز =2011/06/19

Read more

آغاز اقدام نمایندگان مجلس برای استیضاح وزیر امور خارجه

شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی با امضای نامه‌ای خطاب به علی لاریجانی، رئیس مجلس خواهان استیضاح علی‌اکبر صالحی، وزیر امور خارجه شدند.
به گزارش خبرگزاری فارس، امضاکنندگان این نامه دلیل استیضاح وزیر امور خارجه را نصب محمد شریف ملک‌زاده به عنوان معاون اداری و مالی وزارتخانه عنوان کرده‌ و می‌گویند که «سوابق مسأله‌دار» وی مصالح خارجی نظام را به «خطر» می‌اندازد.
خبر استعفای محمد‌ شریف ملک‌زاده، دبیرکل شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور و انتصاب وی به عنوان «معاونت اداری و مالی وزارت امور خارجه» روز گذشته، شنبه در رسانه‌های رسمی ایران منتشر شد.

نمایندگان مجلس با اشاره به «هشدار» دادستان تهران به وزیر امور خارجه در این رابطه و «بی‌اعتنایی» وی، آورده‌اند: «با توجه به نقشی که وزارت امور خارجه در تأمین منافع ملی دارد و تمایل و تلاشی که سازمان‌های جاسوسی برای نفوذ در این وزارتخانه دارند، و نیز جایگاه مهمی معاون اداری و مالی در چیدمان نیروی انسانی در سفارتخانه‌ها دارد، اهمیت موضوع دوچندان می‌گردد.»

تا کنون ۲۵ نماینده مجلس از جمله احمد توکلی، محمدرضا باهنر، علی مطهری، حمیدرضا کاتوزیان و غلامرضا مصباحی‌مقدم این طرح استیضاح را امضا کرده‌اند. بر اساس آئین‌نامه مجلس، طرح استیضاح وزیران می‌تواند با حداقل ۱۰ امضا مطرح شود.

در نامه استیضاح وزیر امور خارجه آمده است: «گرچه انتخاب معاون از اختیارات وزیر است، ولی هیچ وزیری حق ندارد فردی را به معاونت نصب کند که اکثریت همکارانش در مدیریت قبلی‌اش بازداشت شده و خود وی نیز با اتهامات متعدد مالی و غیرمالی در شرف بازداشت است.»

مجلس شورای اسلامی از آبان ماه سال گذشته تحقیق و تفحص از عملکرد مسئولان شورای عالی ایرانیان را آغاز کرده است. «اقدامات موازی این شورا با وزارت امور خارجه، محل تامین هزینه‌های این شورا و رفت و آمدهای مشکوک به دعوت این شورا» از جمله محورهای این گزارش است. کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی نیز از اردیبهشت ماه جاری، ردیف بودجه شورای عالی ایرانیان، را حذف کرد.

محمد‌شریف ملک‌زاده در پی آغاز به کار دولت دهم با حکم اسفندیار رحیم‌مشایی به سمت رئیس شورای صیانت از حقوق شهروندی ایرانیان خارج از کشور منصوب شد و پس از آن دبیری شورای عالی رسیدگی به امور ایرانیان خارج از کشور را بر عهده گرفت. ریاست این شورا را اسفندیار رحیم‌مشایی بر عهده دارد.


اصول‌گرایان مخالف دولت محمد‌شریف ملک‌زاده را از اعضای «جریان انحرافی» نزدیک به دولت می‌دانند. جریان انحرافی توصیفی است که اصولگرایان منتقد دولت درباره اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر رئیس‌جمهوری ایران و نزدیکان وی به کار می‌برند. در ماه‌های اخیر شماری از نزدیکان اسفندیار رحیم‌مشایی از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند.

منبع رادیو زمانه

Read more